سامی یوسفی گلعذانی

شهرستان سلماس یکی از شهرهای استان آذربایجان غربی است و به نگین آذربایجان معرف است.قدمت این شهرستان را به هزاره ی قبل از میلاد مسیح می دانند و سلماس از زمان های گذشته آب و هوای عالی و مناطق دیدنی بسیار عالی داشته و بارها موردتوجه پادشاهان قرارگرفته و حتی چندباری هم پایتخت شده است ولی متاسفانه در سال 1930 میلدی در سلماس زلزله ای به بزرگی 7ریشتر تمام بناهای زیبا و فوق العاده و مناطق دیدنی آن را خراب کرد و امروزه تنها چند منطقه باقی مانده است که ارزش دیدن دارد.البته اسم این شهرستان در اوایل دیلمقان بود و بعد به شاپور و سپس بعد از انقلاب اسلامی به سلماس تغییر یافت.

 

 

 

نيمكت كهنه باغ

خاطرات دورش را

در اولين باران زمستاني

از ذهن پاك كرده است

خاطره شعر هايي كه هرگز نسروده بودم

 

خاطره اوازهايي را كه هرگز نخوانده بودي

 

 

 

 

پس بیاین هر کدام ی عکس یادگار از مدرسمون داشته باشیم.برای دیدن عکسهای دبیرستان شاهد به ادامه مطلب مراجعه کنید.

 

بونجیل (bunjil) ( نگورونگیتای)

 

خدای قوم کولین که ساکن جنوب شرقی استرالیا است.

مهربان و با وقار است و رئیس قبیله است.همچون پیرمردی سالخورده است.

گاناوارا(قوهای سیاه) همسرهای اویند- دو همسر- و بینبئال (رنگین کمان) پسر اوست  و رنگیت کمان ثانویه عروس اوست .

 

بر اثر گردبادی به نام بلین بلین به آسمان صعود کرده و آنجا هستند.

زنده به گور - صادق هدایت

 

صادق هدایت
از یادداشتهای یک نفر دیوانه:
 
نفسم پس میرود، از چشمهایم اشک میریزد، دهانم بد مزه است، سرم گیج میخورد، قلبم گرفته، تنم خسته، کوفته، شل بدون اراده در رختخواب افتاده ام. بازوهایم از سوزن انژکسیون سوراخ است. رختخواب بوی عرق و بوی تب میدهد، به ساعتی که روی میز کوچک بغل رختخواب گذاشته نگاه میکنم، ساعت ده روز یکشنبه است. سقف اتاق را مینگردم که چراغ برق میان آن آویخته، دور اتاق را نگاه میکنم، کاغذ دیوار گل و بته سرخ و پشت گلی دارد. فاصله به فاصله آن دو مرغ سیاه که جلو یکدیگر روی شاخه نشسته اند، یکی از آنها تکش را باز کرده مثل این است که با دیگری گفتگو میکند. این نقش مرا از جا در میکند، نمیدانم چرا از هر طرف که غلت میزنم جلو چشمم است. روی میز اتاق پر از شیشه، فتیله و جعبه دواست. بوی الکل سوخته بوی اتاق ناخوش در هوا پراکنده است. میخواهم بلند بشوم و پنجره را باز بکنم ولی یک تنبلی سرشاری مرا روی تخت میخکوب کرده، میخواهم سیگار بکشم میل ندارم. ده دقیقه نمیگذرد ریشم را که بلند شده بود تراشیدم. آمدم در رختخواب افتادم، در آینه که نگاه کردم دیدم خیلی تکیده و لاغر شده ام. به دشواری راه میرفتم، اتاق درهم و برهم است. من تنها هستم.
هزار جور فکرهای شگفت انگیز در مغزم میچرخد، میگردد. همه آنها را میبینم. اما برای نوشتن کوچکترین احساسات یا کوچکترین خیال گذرنده ای، باید تا سرتاسر زندگانی خودم را شرح بدهم و آن ممکن نیست. این اندیشه ها، این احساسات نتیجه یک دوره زندگانی من است، نتیجه طرز زندگانی افکار موروثی آنچه دیده، شنیده، خوانده، حس کرده یا سنجیده ام. همه آنها وجود موهوم و مزخرف مرا ساخته.
در رختخوابم میغلتم. یادداشتهای خاطره ام را به هم میزنم، اندیشه های پریشان و دیوانه مغزم را فشار میدهد. پشت سرم درد میگیرد، تیر میکشد، شقیقه هایم داغ شده، بخود میپیچم. لحاف را جلو جشمم نگه میدارم، فکر میکنم، خسته شدم، خوب بود میتوانستم کاسه سر خود را باز کنم و همه این توده نرم خاکستری پیچ پیچ کله خودم را درآورده بیندازم دور، بیندازم جلو سگ.
هیچ کس نمیتواند پی ببرد. هیچ کس باور نخواهد کرد، به کسی که دستش از همه جا کوتاه بشود میگویند: برو سرت را بگذار بمیر. اما وقتی که مرگ هم آدم را نمیخواهد، وقتی که مرگ هم پشتش را به آدم میکند، مرگی که نمیآید و نمیخواهد بیاید ...!
همه از مرگ میترسند، من از زندگی سمج خودم.

 ادامه داستان در ادامه ی مطلب

 

تکريم از خانواده های شهدا و جانبازان  در ساير مملکت ها 

 

 

 

 

همه کشورها در تاریخ خود یک یا چند جنگ را تجربه کرده‌اند. جنگی که اغلب حاصل زیاده‌‌خواهی و طمع قدرتهای متجاوز بوده است. هر چند جنگ تلخ است اما دفاع جانانه از تجاوز دشمن، شیرینی ماندگار و تاریخی دارد. پایان جنگ و آغاز دوران صلح، با برخی تجلیل‌ها و تکریم‌ها از بازماندگان جنگ همراه است. در ایران نیز با پایان 8 سال دفاع مقدس مراکزی عهده‌دار تکریم و تجلیل از رزمندگان، جانبازان و خانواده‌‌های شهدا شدند که فعالیت آنها هرگز در حد و اندازه ایثار و رشادت رزمندگان ما نبوده و نیست.البته خیلی دردناک است که وقتی یک خانواده شهید از طرف دوستان، فامیل ها، اطرافیان، در و همسایه  به دلیل حمایت های ناچیزی که از سوی دولت به آنها داده میشود به تمسخر گرفته میشوند. گاهی به فرزندان و خانواده های شهید فحاشی میکنند و میگویند تمام درا و ندار جامعه را ریختند تو حلق شما..گاهی گفته میشود که بی عدالتی است که تحصیل در دانشگاه های آزاد برای برخی رایگان باشد.گاهی گفته میشود که بی عدالتی است که برای برخی در کنکور سهمیه قایل میشوند. اما این نابخردان نمی دانند این تسهیلاتی ( که تا خودت در این طیف از جامعه نباشی متوجه قصور و کم و کاستی های این تسهیلات نمی شوی) که از سوی دولت داده میشود حتی یک چهارم آنی نیست که دیگر کشور ها به این افراد میدهند. متاسفانه روز به روز هم از تسهیلات این طیف از جامعه کاسته میشود و بنیاد شهید و امور ایثارگران ایران به مکان مفسده ای شده است برای چندین مسول بی لیاقت که از آن جا امرار معاش کنند و هر وقت یک بار هم از مال یتیمان بردارند و نوش جان کنند.به قرآن ناجوانمردی است که ببینی خانواده ی یک شهید الان بدون گاز در این سرما زندگی کند.به قرآن ناجوانمردی است که کثیری از خانواده های شهید و جانباز از زیر، زیر خط فقر باشند. اگر خون پدران این افراد نبود اصلا انقلابی نبود و الان ایران کشوری مثل افغانستان و عراق و سوریه میشد.ولی ناجوانمردانگی است خواندهایشان اینقدر در این جامعه حقیر شوند.

 توجه شما را به تسهیلاتی که در کشور های دیگر به این طیف داده میشود جلب می نمایم.

 

 

روسیه

 

 

مقدمه:

افراد موردنظر شامل: معلولین، شرکت‌کنندگان در جنگهای میهنی، شرکت‌کنندگان عملیات جنگی، اشخاصی که در جنگ دوم جهانی در لنینگراد محاصره شده و به دفاع پرداخته‌اند، اشخاصی که در پشت جبهه کار کرده و نشان و مدال دریافت کرده‌‌اند و کسانی که در کشورهای دیگر در جنگ حضور داشته‌‌اند، می‌باشد. جهت رعایت ایجاز صرفا به امکاناتی که در اختیار جانبازان و معلولین قرار می‌گیرد اشاره می‌شود. لازم به ذکر است که برای هر کدام از گروههای مزبور ماده و قوانین بخصوصی وضع شده است.

به معلولین جنگ حقوق و مزایای ذیل واگذار می‌‌گردد:

 

ü     -‌ مزایای تامین حقوق بازنشستگی و پرداخت مالیات براساس قوانین موجود

ü     - گرفتن وام ساختمان یا خرید یک‌بار منزل، خانه و... براساس قوانین فدراسیون روسیه

ü     - خرید بدون نوبت مصالح ساختمانی جهت بنای خانه براساس قوانین روسیه.

ü     - واگذاری مجانی (برای معلولین گروه اول بدون نوبت) مسکن در خانه‌هایی که به دولت یا شهرداری تعلق دارند.

ü     - نصب مجانی و بدون نوبت تلفن در منزل.

ü     - واگذاری مجانی مسکن به معلولین جنگ در صورت اخراج آنان از منزل.

ü     - امتیاز ورود به تعاونی‌‌های مسکن، ساختمانی، باغداری و غیره.

ü     - دریافت مجانی قطعه زمین برای ساختن خانه، فضای باز، دامداری و غیره.

ü     - معلولینی که به تنهایی به سر می‌برند بابت حفاظت منزل و زن و شوهرانی که یکی از آنان معلول جنگ باشند، 50 درصد حقوق دریافت می‌کنند.

خدمات رفاهی:

ü     - پرداخت 50 درصد حق شارژ و خدمات منزل به اعضای خانواده

ü     - پرداخت 50 درصد هزینه مصرف ماهانه خدمات عمومی از قبیل آب، گاز، برق، شوفاژ، تلفن و غیره.

ü     - برخورداری مجانی از درمانگاه‌های دولتی و شهرداری و بیمارستان‌های مخصوص شرکت‌کنندگان جنگ، معاینات و معالجات رایگان پزشکی.

ü     - تامین داروی رایگان براساس نسخه پزشک.

ü     - پرداخت 100 درصد حقوق به عنوان ترمیم معاش از کارافتادگی (معلولین جنگی به مدت 4 یا 54 ماه در سال این مزایا را علاوه بر حقوق و مزایای خاص دریافت می‌دارند(

خدمات آموزشی:

ü     - پذیرش بدون کنکور در دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های فنی دولتی.

ü     - پرداخت کمک‌هزینه تحصیلی به دانشجویان از سوی دولت.

ü     - کارآموزی مجانی در محل کار و در کلاس جهت ارتقاء‌ مهارت کار با حفظ 100 درصد حقوق طی تمام دوره آموزش.

خدمات عمومی:

ü     - ارائه مرخصی نوبتی در فصل مورد علاقه به علاوه اضافه کار روزانه.

ü     - پروانه مجانی استفاده از آسایشگاه جهت معالجه.

ü     - به معلولین گروه یک که فاقد بینایی یا فاقد دو دست و... هستند اتومبیل واگذار می‌شود (افراد می‌توانند حق رانندگی را به دیگری واگذار کنند.) در صورت فوت معلولی که ماشین مجانی دریافت کرده؛ دولت مجاز است آن را به معلول دیگری واگذار کند.

ü     - طبق درخواست معلول جنگی می‌تواند به جای اتومبیل، پول تاکسی با تعیین مقدار از سوی دولت دریافت کند.

ü     - به معلولینی که وسیله نقلیه مجانی دریافت کرده‌اند و همچنین به معلولین گروه 1 و 2 که وسیله نقلیه را به قیمت کامل خریده‌اند، هزینه بنزین، تعمیرات، لوازم یدکی و غیره تعلق می‌گیرد (میزان آن از طرف استانداری تعیین می‌گردد.)

ü     - رفت و آمد معلول جنگی و شخص همراه در تمامی انواع وسیله نقلیه در داخل شهر (به غیر از تاکسی) و در اتومبیل‌های بین شهری رایگان است.

ü     - رفت و آمد معلول جنگی و شخص همراه در راه‌آهن و وسایط حمل و نقل حومه شهر رایگان است.

ü     - رفت و آمد معلولان جنگ گروه 1 و 2 سالی یکبار با راه‌آهن، هواپیما، کشتی یا اتوبوس بین شهری رایگان است. شخص همراه باید 50 درصد قیمت بلیط را بپردازد.

ü     - رفت و آمد معلولان گروه 3 دو سال یکبار با راه‌آهن، هواپیما، کشتی یا اتوبوس بین‌شهری رایگان و رفت و آمد آنها سالی یکبار با پرداخت 50 درصد قیمت بلیت امکان‌پذیر است.

خدمات فرهنگی و فوق برنامه:

ü     - معلولان جنگی می‌توانند بلیت کنسرت، مسابقه ورزشی، وسایط نقلیه و ... را بدون نوبت خریداری کنند.

ü     - کهنسالان معلول در مراکز خدمات اجتماعی بدون نوبت پذیرش می‌شوند.

 

 

تسهیلات ارایه شده در کشور های دیگر را در ادامه مطلب بخوانید

 

به نام خدا

تخته ای سرشار از نوشته مقابل دیدگانم قرار دارد ، نسیم خنکی از پنجره ی باز کلاس صورتم را نوازش میدهد.

 

 

صددای معلم و نوشتنش رو تخته ، صدایی همانند شر شر آب رو بروی سنگ ها است. ماه های آخر دوران مدرسه است.

 

 

 

 

امسال دوازدهمین سالی است که روی همین تخته های سخت و چوبی نشسته ایم و چشم در چشم معلم دوخته ایم . چشم در چشم معلم و فکر در هیاهوی زندگی باقی ؛ زندگی صعب و ملالت آوری که انسان آزادی خواه و راحت طلب را وادار به تلاش همه روزه تا آخر عمر کرده است. انسان با سرشت پاک و طنین حسن را مجبور به دورنگی و گرگ صفتی کرده است.

مدارس و دانشگاه ها هم با هدف های پاک و والای خود، مجبور شده اند اندک اندک در برابر زیاده خواهی  و پول طلبی انسان که روزگار در سرشتش قرار داده، تسلیم شود. هدف های پاک و والای دانشگاه ها و مدارس کم کم توسط مافیایی که انسان های باهوش و روباه صفت به راه انداخته اند به پول های میلیاردی تبدیل می شوند و خرج سفرهای دوردنیا و لوازم تجملاتی برخی خانه ها میشود.

 

 

 ما هم ناخواه برای رسیدن به هدف های خود و پیشرفت در این جامعه در این مافیای سیاه شرکت کرده و بنزین رو آتش این مافیا میریزیم.

 

 ای وای از آن روزی که بیدار شویم و ببینم که همه فقط تست زدن را یادگرفته اند دریغ از یک جرعه دانش.

 

 

 وای از آن روز که بیدار شویم و ببینم ایران در سیلی که خودمان در به وجود آمدنش دخیل بودیم درحال غرق شدن است و از دست هیچ کس کاری بر نمی آید.

 

 

ای وا ی از آن روز که بیدار شویم و ببینم از غافله ی جاهانی عقب مانده ایم و به یک کشور هماننند کشور های جهان سوم مبدل شده ایم و کم کم به یک مستعمره برای دست ستعمارن تبدیل می شویم. و وای از آن روز که دیگر ...

 

طرح ها و پیشنهاد های زیادی از بالا برای ترمیم سیستم نظام آموزش و پرورش فرستاده شده اند ولی اگر واقعا به آن ها با چشم مداقه نگاه کنیم خواهیم دید که این ها هم در ادامه ی همین سیلاب طراحی و پی بندی دی شده اند.

 

 

کاش انسان ها دلهایشان به اندازه ی طمع به پول بود، آن موقع دیگر طمع به پول کمرنگ میشد .

 به امید آن روز که آموزش و پرورش که بنا و زیرپایه ی آینده ی کشور در همه ی زمینه ها هست به یک نظام منسجم و با هدف تبدیل شود.

صاحب قلم : سامی یوسفی گلعذانی

 

 

به نام خدا

تاریکی کم کم بر روشنایی رخنه میکند و هوا دارد آرام آرام تاریک میشود. من نشسته ام در یک بلندی و تمام شهر را می توان در یک نگاه دید. در هر ثانیه ده ها ماشین از اتوبان روبه روی من عبور میکنند ، هر کدام به مقصدی که برای خودشان ترسیم کرده اند روانه اند و هیچ کدام از احوال دیگری خبر ندارد. در هر ثانیه ده فکر ، ده ها نگرش ، ده ها چهره ی متفاوت از مقابلم رد میشوند.

در مقابل چشمانم ، آن سوی اتوبان چنیدین آپارتمان وجود دارد که چندیدن انسان در آن زندگی میکنند ولی آیا با وجود مسافت و فاصله کم دلهایشان به هم نزدیک هست؟ نه! اصلا شما بگو اسم یکدیگر را میشناسند؟ اصلا برای یک بار همدیگیر را دیده اند؟

 

 

فکر نکنم آینده بشر را هیچ کس در قدیم اینگونه متصور میشد! تکنولوژی که پای در زندگی انسان نهاد ، زندگی ها سهل ولی همدلی ها صعب شد.

تکنولوژی در عرض یک چشم به هم زدن ، چهره ی انسان را درگرگون کرد. من از آمدن تکنولوژی متعجب و متحیر و ناراحت نیستم، بلکه از ظرفیت بسیار کم انسان در شگفتم که چطور یک انسان با آمدن تکنولوژی ، انسانیت خود را فراموش کرده و روی به صفات رذیله ای نهاد که فقط منفعت شخصی وی را تضمین میکند.

 

نمی دانم. واقعا سردرگمم.شاید هم تغییر چهره دادن انسان اصلا ربطی به به تکنولوژی نداشته باشد، شاید ولی دلیلیش هر چه که باشد ولی نباید اینطور میشد.

ماه امشب کامل است، هوا مهتابی. تکه های سفید ابر در پیش زمینه سیاه آسمان دارند خودنمایی میکنند و چند تا ستاره کوچک و چشمک زن زیببایی امشب را دیگر به حد اعلی رسانده اند. کاش این زیباییی آسمان را میشد قطه ای به دل آدم های این پایین چکاند تا شاید دورنمای چشمانشان از چند متر به چندین کیلومتر میرسید  تا شاید بچه های گرسنه ای که آنطرف شهر از مصیبت هایی که خودشان در به وجود آمدنشان دخیل نبوده اند  و همیشه در زنج و عذابند،ببینند.

 

چه قشنگ یکه جمله من فقط کاش و شاید داشت. کاش ... کاش ... کاش ...

نمی دانم واقعن سرنوشت ما انسان ها چه خواهد شد! نمی دانم تا کجا و تا کی جلو خواهیم رفت؟

دارم به آنطرف شهر نگاه میکنم، چراغ ها دارند چشمک میزنند . انگار دارند به یک حقیقت تلخ اعتراف میکنند.به چشمک به من میگویند که گول زیبایی و قشنگی این طرف را نخورید ، گول زرق و برق این طرف شهر را نبینید .آدم های اینجا خیلی فقیرند و جز پول چیز دیگری ندارند!؟!؟!

 

من هم به آن چراغ ها چشمک میزنم  و میگویم که زیاد نارحت نباش ، مردمان اینجا آن پول را هم ندارند!

وقتی پایین را نگاه میکنم و انبوه ماشین ها و آدم ها را میبینم، هالهه ای از غم بر روی قلب شکسته ام می نشیند؛ این همه آدم روی زمین زندگی میکنند و از هر کدام که بپرسی و صحبت کنی در می یابی که همه برایخود کوهی بزرگ از غم ، کوه بزرگی از زخم،درد، از نامهربانی روزگار دارند و هرکدامشان در تلاشند تا این چرخه ی بی رحم روزگار به حرکت در آورند و به سمت بالا حرکت کنند ولی نمی دانند که هرچه بالا بروند خطر سقوطشان بیشتر است.آن ها سعی میکنند که در این چرخه بی رحم دوام بیاورند و وقعیت بهتری کسب کنند ولی ...از شما میخواهم مواظب باشید ، این چرخه بی رحم ، مردمان را نیز وحشی و بیرحم کرده است؛ برای دوام آوردن در این چرخه ی بی رحم ،بیرحمی می خواهد.

 

 

پس مواظب باشید ؛ همه جا پرا از بی رحم هستالبته شاید با لباس های جذاب...

 

صاحب قلم: سامی یوسفی گلعذانی

 

بسم الله الرحمن الرحیم

دیدار سردار ماهانی (فرمانده بسیج دانش آموزی کشور) با فرماندهان واحد های مدارس استان آذربایجان شرقی با حضور استاد فرشباف( فرمانده بسیج دانش آموزی استان اذربایجان شرقی) و حجت السلام حبشی زاده(مسول تعلیم و تربیت کشور) و حجت السلام عبداله پور ( مسول تعلیم و تربیت استان آذربایجان شرقی ) و فرماندهان حوزه های پنج گانه ی استان برگزار شد. که طی آن بنده به عنوان فرمانده پیشرو استان آذربایجان شرقی به دفاع از مدرسه شاهد و نقد کردن از فعالیت ضعیف بسیج دانش آموزی در سطح مدیریت کشوری برخواستم که با حواشی زیادی روبه رو شد.

 

 

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

با توجه به این هیچ عکس از بنده ینی مدیریت سایت وجود نداره..خواستم این بار چندتا عکس از خودم بذارم تا دوستان باهام آشنا بشن و اگه لازم بود تو مدرسه باهام در ارتباط باشن.و اگه خواستن میتونن در بروزرسانی وبلاگ بهم کمک کنن. خیلی ممنون.

سامی یوسفی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

تصاویر آقای اسرافی دبیر رزش مدرسه شاهد علی ابن ابیطالب تبریز